terapia w gabinecie
21 grudnia 2023

Zasadnicze różnice między psychologiem a psychiatrą

W dzisiejszych czasach coraz więcej osób zdaje sobie sprawę z potrzeby dbania o swoje zdrowie psychiczne. Z tego powodu rośnie zainteresowanie usługami specjalistów, takich jak psychologowie czy psychiatrzy. Chociaż te dwa zawody są często mylone ze sobą, istnieją istotne różnice między nimi. W niniejszym artykule postaramy się wyjaśnić, czym się one różnią i jakie są kompetencje obu z nich.

Kształcenie i uprawnienia zawodowe

Pierwszą zasadniczą różnicą między psychologiem a psychiatrą jest droga kształcenia oraz uprawnienia zawodowe. Psychologowie to osoby, które ukończyły studia magisterskie z zakresu psychologii, natomiast psychiatrzy to lekarze, którzy po ukończeniu studiów medycznych odbyli specjalizację z psychiatrii.

Edukacja psychologów koncentruje się na teorii i praktyce psychologicznej, obejmując takie zagadnienia jak procesy poznawcze, emocje, motywacje czy osobowość. Psychiatrzy natomiast uczą się diagnozować i leczyć zaburzenia psychiczne oraz choroby somatyczne o podłożu psychicznym. Ich edukacja obejmuje również wiedzę z zakresu neurologii, farmakologii czy psychoterapii.

Leczenie farmakologiczne

Jednym z kluczowych aspektów różniących te dwa zawody jest możliwość przepisywania leków. Psychiatrzy jako lekarze mają uprawnienia do przepisywania leków psychotropowych, które są stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych. Psycholog z reguły natomiast nie ma takich uprawnień, ponieważ jego kształcenie nie obejmuje farmakologii na takim poziomie jak psychiatry.

Zakres praktyki zawodowej

Psychologowie zajmują się diagnozowaniem i leczeniem problemów psychicznych oraz emocjonalnych, jednak ich głównym narzędziem pracy są metody psychoterapeutyczne. W ramach swojej praktyki mogą prowadzić terapie indywidualne, grupowe czy rodzinne, stosując różne techniki i podejścia terapeutyczne.

Psychiatrzy natomiast koncentrują się na diagnozowaniu i leczeniu zaburzeń psychicznych oraz chorób o podłożu psychicznym. W swojej praktyce zawodowej mogą korzystać zarówno z metod psychoterapeutycznych, jak i farmakologicznych, a także współpracować z innymi specjalistami.