Spotkania osób z podobnymi problemami stanowią element terapii wielu zaburzeń o podłożu emocjonalnym. Proces leczenia wykorzystuje relacje i interakcje nawiązywane przez uczestników. Psychoterapia grupowa daje poczucie wspólnoty i zrozumienia. W takich warunkach uczestnikom łatwiej jest wyrazić swoje emocje i wspólnie wypracować rozwiązania problemów. Metoda ta stosowana jest m.in. w leczeniu fobii społecznej, uzależnień, zaburzeń osobowości czy depresji. Odmianą psychoterapii grupowej jest socjoterapia, wykorzystywana często w pracy z młodzieżą.
Grupy terapeutyczne
Uczestnikami spotkań prowadzonych w ramach psychoterapii grupowej mogą być osoby w podobnej sytuacji życiowej czy zmagające się z zaburzeniami o zbliżonym podłożu. Grupy liczą zazwyczaj od kilku do kilkunastu osób. Spotkania prowadzone przez jednego lub dwóch terapeutów odbywają się 1-2 razy w tygodniu. Na oddziałach szpitalnych lub w zamkniętych ośrodkach ich częstotliwość może zostać zwiększona. Czas trwania jednej sesji jest dłuższy niż w przypadku psychoterapii indywidualnej i wynosi od 1 do nawet 3 godzin. Z reguły w mniejszych grupach spotkania są krótsze, natomiast gdy uczestników jest więcej, mogą zostać wydłużone.
Zasady psychoterapii grupowej
Psychoterapia grupowa zazwyczaj poprzedzona jest indywidualnym spotkaniem z terapeutą. Podczas niego omawiany jest plan terapii, czas jej trwania, a także obowiązujące zasady. Jedną z najważniejszych jest zasada poufności. Zgodnie z nią zarówno terapeuta, jak i każdy z uczestników ma obowiązek zachować przebieg spotkań w tajemnicy. Ponadto członkowie grupy nie powinni opuszczać sesji terapeutycznych bez ważnego powodu. Nie mogą również przyjmować przed spotkaniami żadnych substancji zakłócających świadomość (m.in. alkoholu). Jeśli przyjmują leki, które mogłyby powodować taki efekt, konieczne jest poinformowanie o tym terapeuty.
